ayetel kürsi son iki ayeti ne demek?

Ayetel Kürsi'nin Son İki Ayeti Hakkında Bilgi

Ayetel Kürsi'nin son iki ayeti, Bakara Suresi'nin 256. ve 257. ayetleridir. Bu ayetler, İslam inancının temel esaslarını ve Allah'ın (c.c.) kudretini vurgular.

256. Ayet:

"Dînde zorlama yoktur. Artık doğruluk sapkınlıktan ayrılmıştır. O halde kim tâğutu inkâr edip Allah’a iman ederse, kopmayan sağlam bir kulpa yapışmıştır. Allah işitendir, bilendir."

Bu ayet, inanç özgürlüğünün temel bir prensip olduğunu belirtir. Dinde zorlama olmaması, bireylerin kendi hür iradeleriyle inançlarını seçme hakkına sahip olduklarını ifade eder. Ayet aynı zamanda doğruluk ve sapkınlık arasındaki ayrımın netleştiğini ve kişilerin bu ayrımı yapabilecek durumda olduklarını vurgular. Tağut kavramını reddedip Allah'a iman edenlerin, sağlam bir kulpa yapıştıkları ve Allah'ın her şeyi işiten ve bilen olduğu belirtilir.

257. Ayet:

"Allah, iman edenlerin dostudur. Onları karanlıklardan aydınlığa çıkarır. İnkâr edenlerin dostları ise tâğuttur. Onları aydınlıktan karanlıklara sürüklerler. İşte onlar cehennemliklerdir. Onlar orada ebedî kalacaklardır."

Bu ayet ise Allah'ın (c.c.) iman edenlerin dostu olduğunu ve onları karanlıklar dan aydınlığa çıkardığını belirtir. İnkâr edenlerin dostlarının ise tağut olduğu ve onları aydınlıktan karanlıklara sürükledikleri ifade edilir. Bu kişilerin cehennemlik oldukları ve orada ebedî kalacakları vurgulanır. Bu ayet, imanın ve inkarın sonuçlarını açık bir şekilde ortaya koyar.